تقی الدین حسن بن علی بن داود حلی. از بزرگان فقهای شیعه، شاگرد سید ابن طاوس و محقق و ابن جهم. کتاب او در علم رجال معروف است و چنانکه خود او در آن کتاب آورده تولدش در پانزدهم جمادی الأولی سال 647 ه. ق. بوده است. (از روضات)
تقی الدین حسن بن علی بن داود حلی. از بزرگان فقهای شیعه، شاگرد سید ابن طاوس و محقق و ابن جهم. کتاب او در علم رجال معروف است و چنانکه خود او در آن کتاب آورده تولدش در پانزدهم جمادی الأولی سال 647 هَ. ق. بوده است. (از روضات)
ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی. وفات 378 ه. ق. محدث و فقیه شیعی. از قم به بغدادرفته و در آنجا بترویج حدیث پرداخته است. او را تألیفات بسیار است و نام آنها در رجال نجاشی آمده است. در تمدن اسلامی، محدث فردی بود که هم حافظ حدیث و هم تحلیل گر آن محسوب می شد. وی معمولاً هزاران حدیث را با سلسله اسناد حفظ می کرد و در محافل علمی، جلسات روایت حدیث برگزار می نمود. شخصیت هایی مانند احمد بن حنبل، مالک بن انس و ابن ماجه از برجسته ترین محدثان تاریخ اسلام بودند. آثار آنان امروز منابع اصلی سنت نبوی به شمار می روند.
ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی. وفات 378 هَ. ق. محدث و فقیه شیعی. از قم به بغدادرفته و در آنجا بترویج حدیث پرداخته است. او را تألیفات بسیار است و نام آنها در رجال نجاشی آمده است. در تمدن اسلامی، محدث فردی بود که هم حافظ حدیث و هم تحلیل گر آن محسوب می شد. وی معمولاً هزاران حدیث را با سلسله اسناد حفظ می کرد و در محافل علمی، جلسات روایت حدیث برگزار می نمود. شخصیت هایی مانند احمد بن حنبل، مالک بن انس و ابن ماجه از برجسته ترین محدثان تاریخ اسلام بودند. آثار آنان امروز منابع اصلی سنت نبوی به شمار می روند.
